where ever you go, there you are

Hallo allen,

Vandaag begon onze dag in sf met een taxi rit. We wilden lombard street zien (ook wel bekend als the crooked street). Dit is een bekende straat vanwege het feit dat het alleen maar bestaat uit nauwe haarspeld bochten. Toch mag het ook wel beroemd staan om het feit dat het lastig te vinden is, want schijnbaar zijn we er al vaak langsgekomen, maar we hebben het nog nooit gezien. Oplossing: taxi er naartoe!
En het was de moeite waard. Een erg mooi straatje, begroeid met planten in verschillende kleuren, vandaar waarschijnlijk ook moeilijk vindbaar. En het was ook bezaaidvmet...aziatische toeristen. Nu wil ik niet generaliseren, maar de concentratie van deze bepaalde doelgroep wasvnogal opvallend. Zo erg zelfs, dat de autos ondanks de haarspeld bochten en fotograferende bestuurders sneller waren dan de voetgangers. Waarschijnlijk de enige straat ter wereld waar de files op de stoep staan, niet op de weg.

Na deze uitdaging geen tijd om te rusten, want de volgende lag al voor ons. Wijwilden China Town zien en tussen China Town en lombard lag: Russian hill....juist ja, een heuvel....Vooral mam had erg veel moeite met het beklimmen van de heuvel. Haar kuiten begaven het zowat volgens haar. Na enkele (lees: een hoop) straten en het vragen van de weg aan een voorbijganger, merkte we langzaam dat het amerikaans op de borden verdween en de chinese tekens toenamen. Voordat we het wisten, stonden we in het midden van china town. Hier was de concentratie aziaten (logischerwijs) nog hoger. Ook de concentratie kitsch overigens. Tussen alle kitsch en voedsel tentjes waar de hygiene flink te betwijfelen viel, waren er enkele hele mooie plekken waar ze authentiek chinese spullen verkochten. Van kleding tot schilderijen en alles ertussen, mam en ik konden hier en daar wel een mooi winkeltje vinden. Niet alleen de spullen in de winkel, maar ook de winkels zelf waren vaak kunstwerken. Versierd met chinese beelden van jade, tapijten met chinese motieven en zelfs een heuse ming vaas kwamen we tegen. Langzaam maar zeker werd alles weer wat amerikaanser en uiteindelijk stonden we bij de poort waar eigenlijk de ingang was voor mensen die china town willen bezoeken.

Toen wilde mam eindelijk eens een biertje, dus wij met het openbaar vervoer naar onze bekende drink spot: pier 39. Maar ook het OV in SF is een ware ramp, chaotisch en ongestructureerd. Gelukkig raakten we aan de praat met een behulpzame amerikaan die dezelfde kant op moest. Hij leidde ons via het OV naar de plek van bestemming. Nu hadden we alles gehad, van bus tot metro en trein...In ieder geval zegen we neer in het hard rock cafe voor wat welverdiende rust (van lombard tot pier 39 niet kunnen zitten/drinken).

En die rust was nodig voor de volgende activiteit: the rocketboat! In een flink grote speedboat met flinke snelheid over het water scheuren! Het was net een achtbaan op het water, met bochten, driften en bultjes met airtime. Het was een unieke en supergave ervaring. Het feit dat onze instructeur (voor veiligheids regels etc) ook nog een goede komiek was, voegde toe aan de ervaring.

We moesten daarna nog even wachten voordat we onze reservering in the rainforest cafe konden verzilveren, dus konden we nog even rondhangen in de arcadehal met schietmachines (richt op het scherm en schiet monsters) tot zelfs een simulator arcade kast (natuurlijk niet dezelfde kwaliteit als een 'echte' simulator, maar wel vermakelijk).

Toen het tijd was voor het eten, bleek het een goede afsluiting te zijn (dachten we). Niet alleen zag het cafe er goed uit, maar het eten was ook nog van een goede kwaliteit (voor een omschrijving van het cafe, zie het vorige verslag). Geen wonder dat we een reservering nodig hadden en het hier altijd vol zat.

Maar dat was nog niet alles! Om terug te komen naar het hotel konden weeen bus terug pakken,maar ook een cable car. Ondanks de lange wachtrij kozen we daarvoor (het was immers onze laatste toeristische activitet). En ik moet zeggen: het was de wachtrij waard (als pretpark gekken zijjn we wel wat gewend). S'avonds was de reis met cable car nog mooier. En ik had ook de kans om een stukje van de reis te staan aan de buitenkant en dat was een hele ervaring op zich. Al met al een goede afsluiting van een geweldige vakantie, moge dat duidelijk zijn! Dit was het dan...dus vaarwel en tot de volgende vakantie!